In deel één van dit artikel doken we samen met docent Toon Van Hoof en psychotherapeute Anne-Marie Desmet in wat we het ‘photographer’s block’ noemden, een creatieve blokkade bij fotografen. Eenmaal je als fotograaf meer ervaring opdoet, begin je automatisch kritischer na te denken over jouw werk – soms te kritisch. Het gevoel dat ‘alles is al eens gedaan’ steekt de kop opsteken, je begint je ideeën af te toetsen aan het werk van illustere voorgangers of je raakt het spoor kwijt in de zoektocht naar een nieuw concept, terwijl je camera stof ligt te vergaren in de kast.
Als je zelf fotografeert zal dit je waarschijnlijk niet onbekend in de oren klinken. En je bent lang niet de enige. Fotograaf Liza Vandenbempt botste er op toen ze terugkwam van haar Erasmusuitwisseling in Hamburg. “In de richting waar ik in Duitsland school liep, moest je geen bachelorproef afleveren. Zo verdween fotografie beetje bij beetje naar de achtergrond. Terug aangekomen op de campus in Brussel volgde uiteraard de kater. Al mijn klasgenoten konden glunderend een reeks presenteren tijdens de eindejaarsexpo, maar zelf stond ik daar met lege handen. De onzekerheid om verder te gaan met fotografie begon stilaan te knagen.”
