Een andere zorgwekkende trend onder jonge fotografen vandaag is de obsessie met originaliteit. Deze zoektocht naar originaliteit is echter misplaatst, aangezien echte originaliteit niet afgedwongen of gekunsteld kan worden. Ondanks dat klagen veel fotografen over een gebrek aan originaliteit en moedigen ze anderen aan om zich te laten gaan en risico's te nemen. Maar ware originaliteit, zoals een goed karakter, komt natuurlijk en onbewust. In plaats van zich uitsluitend op originaliteit te richten, stellen we voor dat de beste manier om originaliteit in de fotografie te bereiken simpelweg is om goed werk te leveren. Er zijn voldoende kansen in dit vakgebied, met relatief weinig concurrentie. Degenen die zich uitsluitend richten op originaliteit zullen waarschijnlijk de bal misslaan, omdat een hang naar verandering vaak het oordeelsvermogen vertroebelt en het vermogen om te zien wat echt goed en mooi is, aantast. Zoals Ruskin heeft gezegd: "verkeerd zien is erger dan blindheid!"
Wanneer iemand mij vraagt of ze aan fotografie moeten beginnen, begin ik altijd met ze te vragen waarom ze het willen doen en wat ze hopen te bereiken. Het eerste en belangrijkste doel is om het onderwerp werkelijk te zien en te begrijpen. Dit betekent de tijd nemen om te observeren en de details te waarderen, en streven om ze op een manier vast te leggen die hun essentie nauwkeurig weergeeft. Hoewel het onmogelijk is om de schoonheid van de natuur volledig te reproduceren, benadert een ware kunstenaar zijn onderwerp met oprechtheid en empathie, en doet zijn best om het op een authentieke en betekenisvolle manier weer te geven.
Als je geen voldoening vindt in je werk, mis je de ware filosofie van het leven. Helaas zijn de tijden veranderd en werken de meeste mensen nu voor het geld, niet uit liefde. Gelukkig erkennen velen nog steeds de waarde van goed vakmanschap.
Het was essentieel voor Holbein, Botticelli en talloze andere meesters. In de fotografie is het zelfs nog belangrijker, en we moeten de techniek van ons proces beheersen als we het hoogste niveau van succes willen bereiken. Helaas proberen velen fotografie te gemakkelijk en oppervlakkig te maken, en missen ze de waarde van techniek. Echt succes zal altijd langzaam komen, en we moeten vreugde vinden in ons werk en onze beloning zoeken in het proces van het beheersen van ons ambacht.
Wat is dan ons doel? Het is om de natuur te zoeken en te vereren, of het nu in menselijke vorm is of in landschappen. We moeten voorwaarts gaan, zoals Kipling zegt, "ieder voor de vreugde van het werk, en ieder in zijn eigen ster", de natuur waarnemen in haar veranderende wisselvalligheden, ontdekken wat voor ons de meest aansprekende aspecten zullen zijn, en haar misschien het liefst liefhebben in de prachtige kledij van zonneschijn. Zodra we ons onderwerp vinden, moeten we geen moeite, gedachte of inspanning sparen om te representeren en te interpreteren wat we hebben gezien, zo trouw en waarheidsgetrouw als we kunnen binnen de grenzen van ons ambacht. Zien en doen, aanschouwen en verbeelden, en in ons geval, oprecht waarnemen en goed fotograferen, zijn de eerste en laatste doelstellingen. Dit vormt het fundament van onze bezigheid.”
__________
Zelf grasduinen in de archieven van dit tijdschrift kan via de archiefpagina van de Royal Photographic Society:
https://archive.rps.org