Fotografen Out of Office '24

Out of Office '24 toont in de natuur van Gooik het werk van meer dan 60 fotografen. Hieronder vindt je een overzicht van alle deelnemers. Meer informatie over de expo vind je hier.

Erwin Acke

Encounters in the commonplace II

Onze dagelijkse omgeving is rijk aan locaties of situaties waar er op het eerste zicht niets aan de hand is, waar men aan voorbij loopt. Maar wie goed kijkt en zijn tijd neemt ontdekt net op die plaatsen dat iets banaal of alledaags soms een bijzonder tafereel kan opleveren. De verbeelding doet de rest.

 

 

Jan Baele

De statigheid van het beeld straalt door zijn rust een elegantie uit die uitnodigt tot verbeelding. De donkere sfeer en de anonimiteit ervan zorgen voor een sensibelere impact die toelaat de gedachten de vrije loop te laten. Het beeld is ook een uitnodiging om mensen samen te brengen om gedachten uit te wisselen en te filosoferen over de drijfsfeer van de fotograaf.

Nele Bogaerts

La mer, me retenant à jamais dans son filet d’émerveillement.

Alfonso Briceño

Interstice

Generosity lingers. White feathers, dark eyes and wings that were taught how to either pierce the skies or cross the flow of a river and swim or fly. Some winged creatures were destined to earthier surfaces. A closer playground to the human kind were a wordless contact can be aroused and a feeding hand becomes an interstice in the midst of a natural reign and a selfless man by the park.

 

Maaike Dubruqué

A bird’s eye view

Vanuit een ander perspectief, ziet zij de wereld met een nieuwe blik. Altijd zoekend, brengt de vrijheid onrust. Ontsnappend uit het alledaagse, is zij op zoek naar waartoe zij het meeste verlangt.

Annelien Callens

Annelien Callens haalt voor haar werk inspiratie uit persoonlijke gebeurtenissen. Haar fotografisch onderzoek is intuïtief en experimenteel, waarbij ze verschillende technieken verkent om de meest passende visuele taal te vinden. Hoewel haar werk introspectief is, streeft ze ernaar om geen letterlijke weergave van de realiteit af te beelden. Door personen te anonimiseren en in te zoomen op fragmenten, hanteert ze een suggestieve beeldtaal. Zo geeft ze niet enkel een weerspiegeling van eigen ervaringen, maar wil ze ook gevoel opwekken bij de kijker. Haar reeksen komen tot stand door een diverse aanpak met emotionele authenticiteit, poëzie en openheid als gemeenschappelijke noemer. 

Anne Callens

Dit beeld komt uit mijn afstudeerproject “INWARD”.  Het toont hoe de fotograaf schaduwen observeert tijdens een volle maan nacht. In de stilte van de nacht, terwijl de geest rusteloos was ontstond er een spel tussen camera, licht en emotie. De schoonheid en fragiliteit van het moment kalmeerden de geest en opende de poort naar een tijdloze dementie die alleen in de wereld van de fotografie en licht te vinden is.

Marjolein Callewaert

“She laid still, dreaming of our watery past while being touched by the ripples of the cold sea.”

Siegfried Claeys

Een eenzaam bankje staat verloren in het uitgestrekte woestijnlandschap op één van de meest onherbergzame plaatsen ter wereld. Zelden gebruikt, niet vanwege zijn anonimiteit, maar eerder door de genadeloze hitte die hier heerst.

Gunther Cleemput

Een ongepland moment in Nieuw-Zeeland, toen er langsheen een getijdengebiedje bij de kust de grens tussen land en lucht even leek te vervagen. Het opkomende water had de getijdenbaai goed gevuld en door het bewolkte weer ontstond er nagenoeg een perfecte spiegel tussen de lucht en het wateroppervlak. In eerste instantie ging de aandacht naar enkele dode takken en hun reflectie. Toen pas werd deze eenzame steltkluut zichtbaar, die geruisloos op het water leek te zweven; een echte eenzame waterschaatser.

 

Eddie Clybouw

"It's not what you look at that matters, it's what you see"
- Henry David Thoreau

 

Cecile Colruyt

"licht dat tast naar de rand, vlakbij asfalt
zo rakelings langs ons bestaan
dat kleuren en schaduwen ontstaan
nooit was licht zo een zacht gebeuren
naast die harde rand."

- Piet Deryckere

Luc Cromphout

Het landelijke Vollezele is zeker een voorname parel aan de Pajottenlandse kroon. Het was tevens de bakermat van 'Het Brabants Trekpaard'. Nu het zware werk overgenomen is door machines, blijven deze kolossen nog als fiere getuigen in het landschap. Als het zonnetje wat meewil, zijn het er voor fotografen, fiets- en wandeltoeristen echte koesterplekjes.

 

Franc De Coninck

Getijdenzwembaden zijn door de natuur ontstane of door de mens gemaakte zwembaden. Ze bieden kwetsbare badgasten een veilige plaats om te genieten en beschermen hen tegen de gevaren van stroming, beukende golven en extreme kou. Ze sluiten perfect aan bij het moderne denken over duurzaam gebruik van de natuur en maken de verbinding met de kracht en de schoonheid van de oceaan. Oceaanzwembaden zijn ook plaatsen van gemeenschap, herstel en identiteit

Sander de Wilde

Dit opgezette hertje bevindt zich in Duitsland. Jagers hadden van al hun vangsten een museumpje gemaakt en daarbinnen stond het helemaal vol met hun opgezette vangsten.

Als fotograaf kan Sander de Wilde zich elke dag weer verbazen over de mens en haar eigenzinnigheden.  Wanneer hij reist bezoekt hij bij voorkeur de lokale natuurhistorische en anatomische musea.

Luc De Smet

Rode oortjes

Een haas kwam drinken in een waterplas. Eerst speurde hij de omgeving af. Vanuit een schuilhut kon met tegenlicht dit beeld worden gemaakt

 

Bram De Laet

Goodbye Blue Sky

'Goodbye Blue Sky' is een nieuw project van Bram De Laet. Thematisch speelt hij met de term moedernatuur. In tegenstelling met zijn vorig werk waarin hij met fotografische noties speelt zoals herfotografie, enscenering en strakke concepten. Streeft De Laet naar toevalligheden, vrijheid en eindeloze creatie. Toch blijft zijn stilerende en bijna geënsceneerde stijl overeind.

Ruth Decaesstecker

Boy in car

Mijn fotografie bestaat enkel uit analoge beelden, meestal op 35mm film. 1 ogenblik. 1 kans. 1 momentum. 1 verstilling. 

'Boy in car' is getrokken in volle lockdown. Wij, ouders, en onze kinderen waren vervreemd van onze omgeving... Wekenlange opsluiting... Tot die ene mooie lentedag...

Cruisen langs lege lanen, wind in de haren / Zon op ons smoel en rijdend zonder doel

 

Cecile Deckers

Verloren Paradijs

Lente 1958: een bos, een vijver en een boomgaard, overal vogels!

Mijn zus, Myriam Deckers, een kind van 12, observeert de vogels. Uiterst respectvol, ze wil zeker niet storen,  zoekt ze van elke vogelsoort een eitje. Heel voorzichtig blaast ze die uit, en legt ze in zachte watte in een smeerkaasdoosje. Het wordt een unieke verzameling.

Zorgvuldig heeft ze die eitjes bewaard, meer dan een halve eeuw lang. Anno 2024, 66 jaar later, sta ik versteld van de rijke biodiversiteit van haar collectie.

Zo mooi! Elk eitje is een Universum, unieke spikkels en kleur.  Ze getuigen helaas van een verloren paradijs!

Veerle Deforce

ANNA, at twelve

Veerle Deforce is een fotograaf die in hoofdzaak de natuur intrekt, en deze als canvas gebruikt voor reeksen die ontstaan vanuit de eigen gevoelswereld. Melancholie en pijn, nostalgie, troost en aanvaarding worden geprojecteerd op plekken die als een thuis aanvoelen. 

Het portret van Anna komt uit de reeks ‘a blanket, a treehouse, a remedy’.

meer beelden

Louise Degraeve

Forest

‘Forest’ laat een handpalm met bosaardbeien zien, geplukt tijdens een tocht in een bos in Zweden. Het beeld viert het kleine, het verse, het toevallige, het natuurlijke. Louise Degraeve is fotografe en grafisch ontwerper, wonend en werkend in Gent. Haar beelden zijn fracties uit het dagelijks leven waarin gevoeligheid primeert. In de eenvoudige momenten die ze vangt, zoekt ze naar stilstand en eerlijkheid. Na de fotografische opname snijdt ze de essentie van haar beelden uit. Zo ontstaat een spel van kijken, dichterbij komen, aanraken, suggereren en verwarren. De kijker herkent persoonlijke herinneringen in een beeldtaal van houdingen en menselijke handelingen.  Zo nodigt ze uit om mee te stappen in haar intieme wereld, op zoek naar de kwetsbaarheid van relaties, gestuwd door de kracht van suggestie.

 

Kathleen Demey

Haar kleine voetjes vastgegespt in rode lakleren schoentjes vol krassen. In haar linkerhand bungelde een verschoten teddybeer waarbij een oog ontbrak. Ver weg in het bos krasten kraaien. Hoelang het meisje daar al stond, wist ze niet meer. Met ingehouden adem en vol spanning duwde ze de takken uiteen. Daar hingen ze …

Dieter Demey

Dit beeld is gemaakt in Gorakshep, in Nepal, op een hoogte van 5.164 meter. Gorakshep is het originele Everest Base Camp en is later verplaatst naar een locatie dichterbij Mount Everest. Dit beeld is gemaakt na een ochtendbeklimming van Kala Patthar, de 'zwarte berg', waarvan de top nog zo'n 500 meter hoger is, en vanwaar je een prachtig uitzicht heb op Mount Everest, tenminste als het helder weer is, en we hadden geluk. Tijdens de afdaling begonnen de wolken terug te zakken en verminderde de zichtbaarheid. Eenmaal terug beneden, net iets voor het gebouw dat als hotel moet doorgaan, stond er een paard dat nieuwsgierig in mijn richting keek, al de rest verdween in de mist.

Christophe Deroo

Reveal

Het werk 'Reveal' is een ode aan de verborgen schoonheid om ons heen, en het spel van licht en schaduw. De natuur ligt op onverwachte momenten de sluier van betoverende taferelen uit onverwachte hoeken over onze fauna en flora. Dit is dan ook de rode lijn in de analoge collages van Christophe Deroo.

An Devroe

De aarde trekt en duwt omdat ze ingesloten wordt. An Devroe kijkt naar hoe mens en natuur op elkaar inwerken.

Hoe breng je liefde voor dieren in beeld, is een vraag die An Devroe zich stelt. De zon toonde op een dag de prachtige aura van deze koe. Zo misschien? Meer liefde voor de koe, de kip, het varken, een vriendelijke wereld is veel duurzamer.

Caro Dewilde

Drijvend, in de warmte van het zonlicht  — Met haar analoge camera laat Caro zich leiden door de schoonheid van het moment. Aangetrokken tot de natuur, subtiele details en de zachtheid van het bestaan, koestert ze deze gevoelens. Ook deze zomerse herinnering, badend in het glinsterende zonlicht, maakt deel uit van haar persoonlijke verzameling momenten. 

Carlijn Fronik

De foto van de witte cosmea illustreert de kwetsbaarheid en schoonheid van de natuur. Het beeld weerspiegelt een diepe verbondenheid met flora, waarbij de Cosmos bipinnatus symbool staat voor harmonie en de delicate balans tussen mens en natuur. De fotograaf haalt de natuur uit haar gebruikelijke omgeving en legt op deze manier de focus op de vaak over het hoofd geziene, kleine maar prachtige details.

Christa Geeroms

Don't Look Back

Deze foto, getiteld 'Don't Look Back' maakt deel uit van een reeks 'Faces in Home Places'. Voor dit project belde Christa Geeroms gedurende een jaar willekeurig aan bij bewoners van het Vlaamse dorpje Steenhuize-Wijnhuize.

Ook Yvonne werd geportretteerd, "gepakt" in haar lokale habitat, met een opmerkelijk respect voor afstand. Zij is een toevallige passant voor de lens van Christa, in het circus van alledag.

Elke maskerade wordt achterwege gelaten, authenticiteit is belangrijk, met een nostalgische knipoog. Ook context is belangrijk, geen mens zonder zijn of haar context. 

Lola Ghysels

Lez Girls: getting ready for Dramaqueens.
(Gent ’23)

Maxim Hectors

Maxim Hectors nam deze foto in een Californisch dorp op 4 juli 2022, de nationale feestdag van de Verenigde Staten. Naast zijn beroep als filmmaker is hij gepassioneerd door fotografie. Wanneer hij tijdens zijn omzwervingen beelden maakt, gaat hij op zoek naar composities die een narratief suggereren. Momenteel doet hij onderzoek naar vormen van staged photography.

Geertje Helena van der Linden

Het beeld vertelt een verhaal over potentieel, perfectionisme en faalangst. Sommige mensen weten dat er potentieel is, maar het is nog niet tastbaar. Onder het mom hiervan houden ze zichzelf gevangen. Hierdoor missen ze mooie (leer)momenten en ontnemen ze zichzelf de kans om te groeien.

Lutgard Heyvaerts

De zon is van de partij. Alle werkzaamheden zijn achter de rug. Het groen is getrimd en de caravan staat klaar om erop uit te trekken.

Bert Kamoen

Bert ging op ontdekkingsreis met zijn analoge kleinbeeld camera. Hij verloor zich in de schoonheid van de landschappen van de Marokkaanse bergen. Het beeld is als een poëtisch venster die de kijker toelaat even te verdwijnen naar een andere plek in de wereld.

Anantha Krishnan

Ik was een experimenteel DJ-programma aan het filmen toen ik twee mensen zag chillen aan de andere kant van de laserprojector die werd geprojecteerd. Zonder veel nadenken klikte ik gewoon.

Tini Cleemput

Achter een raam van vervaagde plastic leven rozen in de stilte, ik bekijk ze van kop tot steel, elk blad en alle doorns er omheen, nog altijd ben ik makkelijk geprikkeld.

Bart Lenaerts

Bart Lenaerts (1983) is een Belgische fotograaf die gefascineerd is door de vluchtigheid van het moment. Tijdens zijn opleiding fotografie aan het Instituut voor Kunst en Ambacht in Mechelen, begon hij met het vastleggen van alledaagse momenten in hun pure, ongerepte vorm. Bart wil de wereld rondom zich ervaren met een onbevangen blik, zonder te vervallen in gestileerde beelden of geconstrueerde poses. De composities zijn vaak dynamisch en onvoorspelbaar. Door een voyeuristische blik te werpen op dagdagelijkse gebeurtenissen, nodigt hij ons uit om onze bekende omgeving met nieuwe ogen te bekijken.

Luciana L. Schütz

Rhythms

Both photographs are part of a series entitled 'Rhythms'. It is a series in which I explore themes such as the importance of morphology and colour within the urban and natural landscape. The shapes we find within an image and how they influence our visual journey and the importance of colour as an element of visual impact

Robbe Maes & Reynout Dekimpe

De Mossel

'De Mossel' verbeeldt een collectieve herinnering aan de omgeving waarin de kunstenaars zijn opgegroeid. Het is een ode aan de kindertijd, met liefde voor omwegen, opblaasbare krokodillen en mosselen op de dijk.

Het werk maakt deel uit van de reeks 'Welkom in Veldkapelle', waarbij de kunstenaars werkten met miniaturen als model voor de camera.

Ze creëerden een fictieve wereld die herkenbaar is en tegelijkertijd bevreemdend. Ze stellen zo vragen bij het verleden, ons gevoel van samenhorigheid en de schoonheid van ons landschap.

Ellen Merckx

Vi står tillsammans, trots allt

Ellen gaat jaarlijks naar Umeå in Zweden om haar beste vriendin, Josefin te bezoeken. Dit beeld is uit de reeks ‘Vi står tillsammans, trots allt’ wat Zweeds is voor ‘wij blijven bij elkaar, ondanks alles’. 
Dit verwijst naar de moeilijkheden die Josefin en Ellen ervaren door de enorme afstand dat ze zich van elkaar bevinden en het gemis tijdens de Covid-19 pandemie toen er een reisverbod was. 

Tino Mortier

Bert Nys

Alpenvalei, Oostenrijk — De fotograaf merkte een aantal koeien in de rivier en besloot om met behulp van een drone een kijkje van bovenaf te nemen. Bleek dat de koeien een mooie groene weide aan de overkant van de rivier trachten te bereiken, maar dat de meesten gestrand waren op het eilandje in het midden van de rivier. Slechts 2 lefkoeien gingen op weg naar het diepere (donkere) water.

Mara Peeters

12km

Een trip, een wandeling en een onderschatting.

Wanneer een wandeling van 12km, 22km werd in de blakende zon met 1l water voor 4 mensen.

“For experienced hikers!”

Eliana Peeters

Deze foto werd gemaakt tijdens een warme zomerdag in 2022 op het strand van Rinella (Isola Di Salina) waar imposante ferry’s Italianen uit het vasteland aan wal zetten op één van de zeven Vulkanische eilanden waar ze hun zomer vieren.

Wendy Persoons

All about a smile

Roel Ruttens

Soms kruis je iemand maar heel even en geeft hij je toch een heel verhaal mee. Deze man heeft een winkeltje langs een stoffige snelweg, ergens in Centraal-Azië. Praten met elkaar lukt niet, maar hij stemt toch in met een portret. En daarmee schenkt hij een wereld om naar te blijven kijken. Daarin is alles herkenbaar, maar toch ook heel anders.

Eveline Smolders

Xixi & Yoko

In haar project 'I am still here' onderzoekt Eveline Smolders het thema moederschap en identiteit. Moeder worden brengt een veelvoud aan emoties, empathie en nieuwe perspectieven met zich mee, en soms ook een beperking van tijd en ruimte voor jezelf. Binnen deze dynamiek zoeken vrouwen naar een nieuw evenwicht en een geherdefinieerde versie van zichzelf. Eveline's werk omvat geënsceneerde portretten en spontane momentopnamen, een samenspel tussen controle en toeval. Dit specifieke beeld toont Xixi en Yoko, waarbij Xixi gedeeltelijk verdwijnt in een speeltunnel terwijl ze haar dochter entertaint.

Hans Spooren

10 Dagen in Albanië. Dit beeld is genomen in de bergen bij Shkinak, waar een schooltje net een speeltijd heeft. Bij het aankomen in het dorp, word je als buitenstaander enthousiast tegemoet gelopen. Ondanks de taalbarrière, zijn de mensen daar enorm open tegenover mij, een fotograaf op doortocht.

Sarah Stone

Boduognat - fragment van het monument van Boduognat
Beeldhouwer : Joseph-Jacques Ducaju (België, 1823-1891)
Jaar van creatie : 1859
Collectie: Collectie Openbare Kunst Antwerpen
Gefotografeerd : Sarah Stone, september 2021

 

Als een satijnen deken elk scherp kantje kan breken en zo de demon opdoekt, buigt het oude rijk voor nieuwe machten en schommelt Boduognat’s wieg gewijd door godsadem aller landen.

Sarah Torbeyns

Op dagen waarin de mist en duisternis hem weer op die ongemakkelijke gedachten brengen, kan hij de drang niet weerstaan om weer naar die plek te gaan. 

Luc Van Malderen

Tranquility

Door gebruik te maken van grijstonen en zachtheid in de contrasten, slaagt Luc Van Malderen erin een poëtisch, rustig en sereen beeld te scheppen die de kijker uitnodigt tot reflectie, en verwondering.

Bart Van Assche

Kermis vis

Op de grote Rheinkirmes in Düsseldorf is er zelfs plaats voor een heus viskraam. Nog even afschermen voor de zon en de verkoop kan beginnen. Het hoeft niet altijd bratwurst te zijn.

Domien Van De Velde

Het paard van Bogota

Tussen werkelijkheid en fictie zal het paard zich laten berijden door voorbijgangers, waarop de duiven zich uitleven rondom het plein in Bogota, Colombia.

Laïs Van Gestel

Steve Van Hoyweghen

De Darvaza-gaskrater bij zonsopgang

De Darwaza-gaskrater is een grondverzakking in de Turkmeense Karakum woestijn die ongeveer 70 meter breed is en 30 meter diep. De krater wordt ook 'De deur naar de hel’ genoemd en werd veroorzaakt door een instorting tijdens een prospectieboring in 1971. Het vrijkomende methaangasgas werd in brand gestoken om het gevaar te bezweren. Men dacht aanvankelijk dat het vuur snel zou doven. Er is een onderzoek lopende om de brand definitief onder controle te krijgen.

Kelly Van Lancker

In Central Park, te midden van de stedelijke jungle van New York City, staan wolkenkrabbers als wachters, gehuld in een sluier van mist. Hun torenhoge vormen, normaal gesproken de skyline dominerend, verschijnen nu als spookachtige silhouetten, slechts half onthuld door de dichte mist. Ondanks het verduisterde uitzicht, doordringt de essentie van de stad nog steeds de lucht. Een intrigerende mix van mysterie en vertrouwdheid.

Leen Van Liedekerke

Ceci n’est pas une licorne
Op een rustige ochtend in het groene Pajottenland ontwaakt een onvolmaakte schoonheid. Zijn eenhoorn maakt hem uniek en betoverend. 

De onvolmaakte schoonheid, de brute kracht, de rust en natuurlijke pracht smelten moeiteloos samen in een idyllische scène in het groene hart van het Pajottenland. Hier spreidt de natuur haar ware schoonheid! 

Marlies Van Wielendaele

I guess I'm feeling under the water

Marlies Van Wielendaele is een Brusselse analoge fotograaf die regelmatig de oceaan, in binnen- en buitenland, verkent. Met haar analoge Nikonos V - camera uit de jaren '80 duikt ze diep de oceaan in. Ze is geïnspireerd door zowel de diverse kleuren en patronen van deze verrassende onderwaterwereld als de complexe relatie tussen mens en water. 

In Valsbaai (Zuid-Afrika) werd ze verliefd op de Great African Seaforest waar beide beelden gecreëerd werden. Haar beeldenreeks 'I guess I'm feeling under the water' bestaat uit analoge onderwaterbeelden en is een steeds groeiend oeuvre.

Liza Vandenbempt

Liza Vandenbempt trok deze foto op Madeira, een reis dat voelde als een warme droom. Tijdens haar reizen gaat ze vaak op zoek naar bepaalde gevoelens die je niet zomaar thuis vindt. Op deze plek gaat natuur over in menselijke ingrepen. Een gevoel van macht waarin de natuur af en toe de bovenhand neemt, waar kracht en eenzaamheid hand in hand staan.

Luc Vandervelde

Luc Vandervelde Lux is een kunstenaar die vooral met gevonden/gerecycleerd materiaal werkt. Deze restanten van het dagelijks leven herleid hij tot esthetische composities. De structuren van het wegwerpmateriaal worden ontrafeld of ontmanteld vooraleer het aan een tweede leven begint.

Elk werk is als een visueel geheugen, een tastbare getuige van herinneringen, die niet verloren zijn gegaan, maar vervormd werden. Het lijken wel archeologische lagen die soms voelbaar maar onbereikbaar zijn of net open en bloot komen te liggen. Hij gebruikt daarvoor verschillende media waaronder fotografie.

"Een andere schoonheid ontvouwt zich. Alles verandert. Niets vergaat." - Ovidius

Stefan Vangrunderbeek

De Ark

Deze foto werd genomen bij een bergmeer in Oostenrijk. De water en zon - reflecties hadden een mysterieuze speelsheid die de aandacht trok. De aangespoelde houtresten die op het keienstrand lagen, hadden reeds een woelig leven gekend in het water.Toch leek het geschikt ze terug te water te laten als ark voor de organismen in het meer. Het verdiende een tweede kans en staat nu centraal als thema in het beeld 'De Ark''.

David Vanthienen

Te voet op weg naar Santiago de Compostela, via de Camino Frances, zijn er talrijke mooie plaatsen te vinden. Deze foto werd genomen net buiten A Pena toen de streek in een dichte mist gehuld was. De oude weg, afgeboord met bemoste stenen, geeft in combinatie met de nevel het geheel een mystieke sfeer.

Klaas Vermeire

Klaas Vermeire is een fotograaf uit Gent, die natuur en design wil verbinden. Vanuit zijn achtergond in interieur en design, is hij op zoek naar interessante composities en mooie kleurnuances. Deze foto werd getrokken in de Blaarmeersen in Gent tijdens de lente. Er werd scherpgesteld op het pasgeboren meerkoetjong, met de ouders op de achtergrond.

Jana Vos

Bouquet and who — Wie, wat, waar, waarom? Het onbekende trekt ons aan als een magneet. Suggereer, bedenk, twijfel en fantaseer.